کد مطلب:78125 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:108

و قال علیه السلام: «المومن بشره فی وجهه و حزنه فی قلبه، اوسع شی ء صدرا و اذل شی ء نفسا، یكره الرفعه و یشنا السمعه، طویل غمه، بعید همه، كثیر صمته، مشغول وقته، شكور صبور، مغمور بفكرته، ضنین بخلته، سهل الخلیقه، لین العریكه، نفسه اصلب من الصلد و هو اذل من العبد.» یعنی و گفت علیه السلام كه مومن شادی او در رخسار اوست و اندوه او در دل او است، سینه ی او وسیع تر چیزی است و نفس او خوارتر چیزی است، كراهت دارد بلندی دنیا را و دشمن دارد ریا و خودنمایی را، دراز است غم او، دور است قصد و مطلب او، بسیار است خاموشی او، فروگرفته شده ی طاعت است زمان عمر او، بسیار شاكر است، بسیار صابر است، فروگرفته شده ی به فكر خود است، بخیل است به حاجت خواستن خود، آسان طبیعت است، نرم لجام است، یعنی سرسخت نیست، نفس او سخت تر است از سنگ، یعنی شیطان در او رخنه نمی كند و او ذلیل تر است از بنده ی زر خرید.